روند تحولات جمعیت
روند تحولات جمعیت
دگرگونی های اقتصادی-اجتماعی کشور که طی سالهای ۹۵-۱۳۶۵ به افزایش جمعیت در تهران و محورهای منتهی به آن انجامید، بومهن را نیز درگیر ساخت؛ به ویژه آنکه در مسیر اصلی قرار گرفته و از گذشته تاکنون مورد توجه ساکنین تهران بوده است.
در آغاز این دوره با افزایش مهاجرت ها،پاره ای از کارگاهای صنعتی غیر مجاز که ناشی از نبود مهار ساخت و سازها بود، در کناره های بومهن و رودهن پدید آمد و بافت پیوسته ای با روستاهای سیاه بند، لوران و شهرآباد پدید آمد؛ به گونه ای که جمعیت این بافت حتی از جمعیت شهری نیز فراتر رفت.
در واقع،رودهن و بومهن با دو کانون جمعیتی کمابیش چسبیده به هم در کنار یکدیگر شکل گرفتند.پس از آن با پیچیده تر شدن مشکل مسکن برای گروهای آسیب پذیر و همچنین اتخاذ سیاست هایی جهت انتقال صنایع مزاحم از بافت شهری تهران،روند مهاجرت به این شهر ادامه یافت و زمینه برای آمدن بیشتر جمعیت به درون و حومه فراهم گردید؛چنان که در یک بررسی مطلق،جمعیت بومهن و حومه آن در سال ۱۳۶۵، از ۵۰۰۰ نفر به۵۳۴۵۱ نفردر سال ۱۳۹۰رسید.
بررسی توزیع نسبی مهاجران به شهر بومهن در سال ۱۳۸۵، نشان از مهاجرت شمار درخوری از سرریز جمعیتی تهران به این شهر دارد؛به طوری که از مجموع مهاجران وارد شده در طی سال های ۱۳۸۵-۱۳۷۵نزدیک به ۶۶درصد پیش از این نیز ساکن استان تهران بوده اند.پس از تهران،استانهای خراسان،مازندران وآذربایجان شرقی به ترتیب بیشترین سهم را داشته اند.
در آمار سال ۱۳۹۰،کل مهاجران وارد شده به شهر ۷۱۳۷ نفر (۳۶۱۴ نفر مرد و ۳۵۲۳ نفر زند بوده اند.
در سال ۱۳۹۰کل جمعیت ساکن زاده شده در این شهر و یا آبادیهای پیرامون برابر ۱۵۵۵۷ نفر،کل جمعیت ساکن زاده شده در شهر ویا آبادی دیگر ۳۴۸۷۲ نفر و جمعیت ساکن زاده شده در بیرون از کشور، ۲۱۵۶ نفر بوده است.این آمار نشان می دهد،بسیاری از جمعیت کنونی از مهاجران سال های بازپسین (اخیر) است.