جغرافیای طبیعی
جغرافیای طبیعی
سیر جایگاه در تقسیمات کشوری
تهران نزدیک به دویست سال پیش،روستاها و دهات بسیار کوچک و پراکنده ای را در بر میگرفته که شامل سه منطقه اصلی بوده است: ری، قصران،شمیران.
بُومهن در منطقه دوم،یعنی قصران قرار داشته است.واژه قصران عربی شده نام ایرانی (کَهسران) ((کُوهسران)) است. این منطقه بزرگ و تاریخی در بخش جنوبی البرز مرکزی امروزی جای داشت: بدین سان که سرزمین های واقع بین دره های رودخانه کرج،لار و سرشاخه های شرقی جاجرود را در بر گرفته و جنوب آن نیز به شمال شهرری قدیمی میرسید.جایگاه سیاهرود (بومهن کنونی) در این بخش بندی در قصران علیا یعنی همان لواسانات تاریخی بوده است.
پس از دوران مشروطیت که تقسیمات کشوری مفهوم امروزی خود را یافت،سیر دگرگونی تقسیمات کشوری هربار منطقه بومهن را در محدوده یک استان قرار داده است. در آبان ماه ۱۳۱۶ جزء استان شمال بود،دی ماه همان سال در گستره استان دوم (استان تهران) قرار گرفت. سال ۱۳۲۶ با دگرگونی هایی که در تقسیمات کشوری به وجود آمد،شهرستان اراک و شهرستان های دیگری در محدوده استان مرکزی (تهران) به مرکزیت شهر تهران قرار گرفت. استان مرکزی (تهران) شامل شهرستانهای قزوین،ساوه،قم،دماوند و محلات می شد که این بار بومهن در درون این استان و به طور دقیق تر در شهرستان دماوند،واقع شد.
درسال ۱۳۵۷درگستره شهرستانهای تهران،کرج و ورامین استان تهران به مرکزیت شهر تهران ایجاد شد و بومهن به عنوان مرکز دهستان سیاهرود واقع در شهرستان شمیران،۱۹ آبادی مسکونی را در بر می گرفت. سرانجام دو دهه پس از ایجاد شهرستان تهران، یعنی سال ۱۳۷۵ روستای بومهن که مرکز دهستان سیاهرود و تابع بخش مرکزی شهرستان تهران بود،به شهر تبدیل شد.
روستاهای مهم منطقه مانند اصطلک دانشور، باغ کمش،گُل دره،گُل خندان قدیم،گُل خندان جدید،کرشت،تماشا،واصفجان و زردستان به یکباره از شهرستان شمیرانات و منطقه لواسان بزرگ جدا نشده اند، بلکه پیوستن آنها به شهرستان تهران در یک بازه زمانی و به آهستگی بوده است.
سال ۱۳۹۱ خورشیدی، در تصویب نامه هیات وزیران، شهرستان پردیس به عنوان پانزدهمین شهرستان استان تهران و در تابعیت آن شناخته شد. در این مصوبه بومهن و جاجرود ارتقاء یافته و به همراه بخش مرکزی سه بخش این شهرستان را ساخته اند.