مورفولوژی شهری بیانگر تأثیر وسعت محیط وگستره جغرافیایی شهر، برشکل گیری سکونت گاه ها،کاربری زمین و نیز نحوه گسترش شبکه راه هاست.

چنانچه بخواهیم مورفولوژی شهر بومهن را بر پایه روشی که ((پیربارر)) به کار گرفته تبیین نماییم، باید بگوییم که نشست گاه طبیعی و استقرار آن در یک منطقه کوهستانی و شکل گسترش راهها، خطی و ارگانیک است.

از جهت بافت های ساخته شده نیز باتوجه به وسعت کم شهر، فضاهای خالی درون شهر آنچنان مشهود نیست و فضای پیرامونی شامل مناطق تپه ای و کوهستانی و اراضی کشاورزی است.

هسته نخستین بومهن در گذشته از مسیر رودخانه سیاهرود تبعیت کرده و شکل خطی را به خود گرفته است، به گونه ای که میتوان تاثیر این رخداد را در کناره های ده بومهن تا گل خندان مشاهده نمود؛هر چند اندیشه ها و باورهای مذهبی مردم در شکل گیری چهره شهر مؤثر بوده است.