در این نقشه ها نه تیپ اراضی شامل:1)کوهستانها، 2)تپه ها، 3)فلات ها با تراس های بالانی، 4)دشت های آبرفتی دامنه ای، 5)دشت های آبرفتی و دشت های آبرفتی رودخانه ای، 6)اراضی پست، 7)دشت های سیلابی، 8)واریزه های بادبزنی شکل سنگریزه دار، 9)آبرفت های بادبزنی شکل سنگریزه دار، مشخص شده اند.

بخش بومهن در تیپ نخست قرار گرفته که بیشترین مساحت اراضی موجود در استان تهران را نیز شامل می شود. در هیچ نقطه ای از این گستره،تیپ دیگری مشاهده نمی شود. خاک این تیپ از اراضی،بسیار کم عمق، سنگریزه دارو دارای بافت متوسط تا سنگین است.اراضی بومهن برای زراعت آبی مناسب نیست و تنها در دهستان گل خندان اراضی نا چیزی برای درختکاری و ایجاد باغ وجود دارد.

خطر فرسایش خاک در بخش بومهن متوسط است، به گونه ای که اراضی شمالی دارای حساسیت متوسط و اراضی جنوبی دارای حساسیت کمتری به فرسایش هستند. بنابراین،در این منطقه برنامه های پیشگیری از فرسایش اولویت ندارد، اما حفاظت از اراضی کشاورزی موجود وتخصیص خاک های مناسب به کابری کشاورزی دارای اولویت است، زیرا بخش بومهن، خاک مناسب کمی برای زراعت و باغداری دارد و سرانه اراضی کشاورزی در شرق و جنوب شرق ناپایدار بوده و پیوسته مدل توسعه رو به تخریب ادامه یافته است.