شهرداری بومهن
محله ده بومهن

 


  • محله ای که هم اکنون با نام ده بومهن شناخته می شود، محدوده اصلی روستای بومهن را در گذشته تشکیل می داده است. روستای بومهن پس از پیوستن به شهر ، تبدیل به محله ده بومهن شد. بنابراین، هرگاه در متون تاریخی از روستای بومهن سخن می رود، مراد محله ده بومهن کنونی است، البته اراضی این روستا اندکی گسترده تر از حریم ده بومهن کنونی بوده و توابعی چون فتح آباد (مراد تپه) را نیز در بر می گرفته است. این روستا تا پیش از حکومت پهلوی و ساخته شدن راه جدید تهران به مازنداران ( هراز) و راه تهران به فیروزکوه، در مسیر راه پیشین ، میان این مناطق قرار داشت، ولی پس از ساخته شدن راه، در کناره قرار گرفت. سپس شماری از مردم برای رونق کسب و کار و خدمات رسانی به راهیان (مسافران) به بیرون از روستا و حاشیه راه جدید آمدند.

 

 

پیشینه مردم کشاورزی و دامداری بوده است. عواملی مانند حاصل خیزی زمین های کشاورزی ( به دلیل وجود آبرفت های سیاهرود)، دسترسی به سر منشاء آب، وجود تپه ماهورهای کم ارتفاع با پوشش خاک های مناسب و جمعیت پرشمار آن نسبت به روستاهای پیرامون، بر رونق کار کشاورزان افزوده بود.

 

پس از اصلاحات ارضی ، اوضاع دگرگون شده و کشاورزی رو به نابودی رفت؛ به ویژه در مرحله دوم اجرای این قانون که اراضی سهمیی زارعین و خرده مالکین، عادلانه و بر پایه قانون نبوده است. همچنین دامداری پیشه دیگر مردم بود. تا میانه حکومت پهلوی ، اهالی پیش از 4000 راس گوسفند در اختیار داشتند.

 

آب مصرفی و آشامیدنی مردم روستای بومهن در گذشته از چشمه های قنبر بُلاغو (چشمه قنبر)، کاظم آباد و قاسمعلی دره سی ، تامین می شد.

 

سال 1342، آب قاسمعلی دره سی ( دره قاسمعلی) در شمال غربی روستا ، لوله کشی و آورده شد؛ ولی به دلیل افزایش جمعیت، در پایان دهه 1370 از آب دریاچه لار و سد لتیان نیز استفاده شد.

 

روستای بومهن در گذشته شامل دو محله (پایین قلعه) در بخش شرقی روستا ( کنار رودخانه سیاهرود) و (بالامحله) در بخش غربی روستا ( کنار بقعه سلطان مطهر) بود. اسناد مالکیت و نقشه های ثبتی نشان می دهد، برادران (صادقی) از سرشناسان بازار تهران در دهه های 30 و 40 خورشیدی، مالک قریه ده بومهن بوده اند و پس از آنها به لطف الله خان حی رسیده است.

 

گمان می رود که افرادی با شهرت (پازکیان) پیش از شش قرن و (صدهزاری) ها و (غریبی) ها نزدیک به 300 سال پیش در اینجا سکونت داشته اند. درسند های به جا مانده (نامه ها و دست نوشته ها) از دوره پهلوی ، کشاورزان بسیاری با شهرت صدهزاری به چشم می خورد. نام خانوادگی اهالی بومی به ترتیب فراوانی جمعیت و پیشینه حضور، پازکیان، بخششی،اقتداری،غریبی و صدهزاری است. همچنین در میان سده چهاردهم خورشیدی، خانوارهایی از روستاهای پیرامون مانند لوران، سیاه بند، گل خندان و واصفجان به این مکان آمدند.

 
 
 

تاریخ به روز رسانی:
1402/11/08
تعداد بازدید:
8419
امتیازدهی
میانگین امتیازها:0 تعداد کل امتیازها:0

مشاهده نظرات (تعداد نظرات 0
ارسال نظرات
نام  
آدرس پست الکترونیکی شما    
شماره تلفن
توضیحات    
خواندن کد امنیتی تغییر کد امنیتی  
کد امنیت  
 
ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید :
کلیه حقوق این پایگاه متعلق به پایگاه اطلاع رسانی شهرداری بومهن می باشد.
Powered by DorsaPortal