بومِهِن شهري است در خاور استان تهران و فاصله 25 كيلومتري از پايتخت و جزء شهرستان پرديس با جمعيت تقريبي 95680 نفر و با وسعتي در حدود 5 هزار هكتار و ارتفاع متوسط از سطح آبهاي آزاد جهان  در حدود 1711 متر. شهر بومهن از شمال با لواسانات از جنوب با شهرستان ورامين و پاكدشت از غرب با شهر پرديس و از شرق با رودهن همسايه است. پست ترين نقطه شهر بومهن با ارتفاع 1500 متر در بستر رودخانه سياهرود و بلندترين نقطه آن در شمال شهر با ارتفاع حدود 2000 متر مي باشد .با توجه به وقوع شهر بومهن بر سر راه دو جاده مهم و ترانزيتي هراز و فيروزكوه و مجاورت  آن با پايتخت و در واقع مدخل ورودي استانهاي شرقي و شمالي كشور و وجود پتانسيل هاي طبيعي موجود، آب و هواي مناسب، نقش ييلاقي منطقه از گذشته هاي بسيار دور، وجود رودخانه و باغات سرسبز،اماكن زيارتي  و تاريخي، روستاهاي قديمي و زيبا شهر بومهن را از اهميت ويژه اي برخوردار نموده است.بومهن شهري مهاجر پذير است و از اقوام خراساني،كرد، ترك، لر و مازنداراني به اين شهر بسيار مهاجرت كرده اند. بقاع متبركه امام زادگان سلطان مطهر (ع)  فرزند بلافصل امام صادق (ع) و قاسم (ع) و قلعه باستاني گلخندان با قدمت 2000 ساله از بناهاي تاريخي و مذهبي اين شهر مي باشند.  مردم شهر بومهن شيعه بوده و به زبان فارسي و تركي تكلم مي‌كنند. اعتماد السلطنه در باره اين شهر نوشته است :نيم فرسخ كه استلك را طي مسافت نمودند به قريه بومهن مي‌رسند. اين كلمه ظاهرا مركب از «بوم» و «هن» باشد و «هن» به فارسي به معني لرزه است و  اينجا را بومهن گفته اند يعني محل زلزله.